در یک سالگی کرونا، دولت الکترونیک هنوز شعار است - وبلاگ ایران

به گزارش وبلاگ ایران، بعد از مصوبه دو روز پیش ستاد ملی مقابله با کرونا مبنی بر ارائه الکترونیکی سه خدمت پرکاربرد تمام دستگاه های اجرایی تا انتها سال بر سر زبان ها افتاده است با چند نفر از مسئولان و کارشناسان به گفت وگویی پرداختیم تا کم و کیف ماجرا بیشتر و بهتر مشخص شود.

به گزارش گروه رسانه های وبلاگ ایران به نقل از فرهیختگان ، برخی اتفاقات و موضوعات همیشه وجود دارند، همیشه از آنها حرف زده می گردد و درباره شان وعده هایی داده می گردد اما هیچ وقت شبیه آن چیزی که قرار بود باشند، نیستند و نمی شوند. البته برخی موارد در همان حد اظهارنظر و وعده می مانند و برخی دیگر هم تا یک جایی پیش می فرایند. ماجرای دولت الکترونیک هم از همین دسته موضوعات است که همیشه در ارتباط با آن سخن گفته شده و هرکس به وسع و توان خود یا از آن استفاده کرده یا آن را پیش برده است. ماجرایی که سال ها حول آن اخبار و اطلاعاتی منتشر می گردد منتها هیچ وقت به آن مرحله ای نرسیده است که ادعا کنیم پیشرفت محسوسی داشته و اصل ماجرای دولت الکترونیک اتفاق افتاده است.

بعد از شیوع کرونا و لزوم جلوگیری از ترددهای غیرضرور و ایجاد تجمعات و شعار در خانه بمانیم، لزوم توسعه ارائه خدمات در بسترهایی که امکان عدم حضور مردم در سازمان ها و دفاتر مختلف را فراهم کند بیش از پیش احساس شد. بستری که شاید همین الکترونیکی شدن دولت ها تعبیر مناسب و اقدام راه گشایی در رابطه با آن باشد. در این راستا هم همچون سایر موارد، بسکمک از کشورها شرایط مناسبی داشتند و دارند و پیش از اینکه با شرایط بحرانی روبرو شوند حسابی تجهیز شدند و کارشان را پیش بردند و کمافی السابق بسکمک دیگر از کشورها هم تازه یادشان افتاده است که می گردد یک کارهایی کرد و لازم نیست خیلی از خدمات را حتما به صورت حضوری به مراجعان و مردم ارائه کنند.

قصد این را نداریم که ایران را حتما در یکی از این دو دسته قرار دهیم؛ چراکه پرواضح است ما در گروه اول جای نمی گیریم و گروه دوم هم از ما کمی عقب تر است اما پیرو همین شرایط و آخر و عاقبت ماجرای دولت الکترونیک که حالا و بعد از مصوبه دو روز پیش ستاد ملی مقابله با کرونا مبنی بر ارائه الکترونیکی سه خدمت پرکاربرد تمام دستگاه های اجرایی تا سرانجام سال بر سر زبان ها افتاده است با چند نفر از مسئولان و کارشناسان به گفت وگویی پرداختیم تا کم و کیف ماجرا بیشتر و بهتر مشخص گردد و به قولی متوجه شویم در مساله دولت الکترونیک با خودمان چندچندیم.

مصوبه ستاد کرونا چیز جدیدی نیست

در ارتباط با کم وکیف تصمیم اخیر ستاد ملی مقابله با کرونا مبنی بر الکترونیکی شدن سه خدمت پرکاربرد دستگاه های اجرایی کشور تا سرانجام سال ابتدا با رضا باقری اصل، دبیر شورای اجرایی فناوری اطلاعات کشور گفت وگویی انجام دادیم و او گفت: به لطف خدا و بعد از چند سال سرمایه گذاری آن هم در سالی که با چالشی مثل کرونا روبرو شدیم به واسطه اینکه شبکه قدرت و تحمل پذیرش این میزان بار را داشت، بسکمک از خدمات، نه لزوما خدمات دولت، قدرت الکترونیکی کردن پیدا کردند و بسکمک از خدماتی که به صورت بالقوه بود ولی شاید کاربری عام نداشت همانند ویدئوکنفرانس ها، برگزاری همایش های مجازی، برگزاری کلاس های برخط با اینکه قدرت فراگیری عمومی آنها وجود داشت به واسطه خیلی اتفاقاتی که افتاد اجرایی شد و همگان از آن بهره بردند. مضاف بر اینها خیلی اتفاقات دیگر هم افتاد. برای مثال حوزه بورس فارغ از اینکه کیفیت سرمایه گذاری حوزه اقتصادی چیست، سرویس های احراز هویت الکترونیکی، سهام عدالت که به صورت الکترونیکی داده شد، واریز سود سهام در حوزه بورس، مجامع الکترونیکی و نیز در حوزه مدارک تحصیلی برای اولین بار اتفاق افتاده که مدارک به صورت یکپارچه تجمیع شد و دامنه اطلاعاتی آن گسترش یافت. امسال اولین سالی است که کسانی که کنکور ثبت نام کردند به دفاتر پیشخوان نرفتند. به صورت الکترونیکی استعلام صورت گرفت، نه کپی شناسنامه گرفته شد و نه مدرکی را فیزیکی دریافت کردند. همه اینها اتفاقاتی بود که فرصت بیماری فراگیر باعث شد تا زیرساخت هایی که سرمایه گذاری شده بود به بار بنشیند. طبیعتا الکترونیکی کردن خدمات از قبل در دستور کار دولت بوده و قوانین و مقررات بدان تحکم لازم را داشت ولی چرا اجرا نمی شد؟ دلایل مختلفی وجود داشت، ازجمله نگاه سنتی، کم مهارتی ها و اشکالات سیستمی دستگاه اجرایی، بسکمک از قوانین و مقررات معارض الکترونیکی شدن و غیر از آن برخی زیرساخت ها در حوزه ارتباطات و سامانه ها و زیرساخت هایی که فرهنگی و ساختاری برای هماهنگی بین دستگاه ها ایجاد می شد که یکی تبادل اطلاعات بود. امروز که صحبت می کنیم خیلی از سرویس های ما حتی سیستم سنای قوه قضائیه هم احرازهویت الکترونیکی را گذاشته و خیلی اتفاقات افتاده است. خیلی جاها کپی شناسنامه نمی گیرند و خدمات را الکترونیک کرده اند ولی کماکان در جاهایی همچون بانک ها چالش وجود دارد. با اینکه بانک مرکزی سرویس های استعلامی بانک را راه انداخته است و ثبت احوال سرویس های خوبی برای بانک مرکزی فراهم کرده، کماکان رفتارهای متناقض در بانک ها می بینید. دو بانک کاملا الکترونیکی داریم که رسالت و ایران زمین هستند و یک سری بانک ها در یک برند در دو شعبه مدارک متناقض زیادی از کاربران می خواهند تا حساب افتتاح یا تسهیلاتی را ارائه کند. بنابراین رفتارهای متناقض ستاد کرونا را بر این داشت که -با توجه به اینکه تجمعاتی در دفاتر پیشخوان اتفاق افتاده و شاید پیش از این هم این تذکر را در حوزه دولت الکترونیک را دادیم که پیشخوان برای دوران گذار کفایت می کند و طبیعتا باید همه سرویس ها الکترونیکی گردد- در بحث بورس احراز هویت، الکترونیکی گرددد تا تجمع در پیشخوان دولت صورت نگیرد. بنابراین برای اینکه جلوی اینها را بگیریم دو، سه محور کاری را در دستور کار قرار دادیم. سامانه اصلی را از دستگاه اجرایی پیگیری هفتگی می کنیم که الکترونیکی گردد. این مصوبه ستاد کرونا چیز جدیدی نیست. فقط یک قیدی گذاشته که در پلن دولت همراه بیاید. با اینکه مصوبه دولت را برای این کار داریم، با اینکه مصوبه شورای اجرایی داریم این تاکید ستاد کرونا در حکم تاکید مصوبات است. حکم و مصوبه اشاره به این دارد که دستگاه اجرایی تلاش کند سه خدمت عمومی پرکاربرد خود را در این راستا بیاورد. ما به عنوان دبیرخانه با سازمان فناوری اطلاعات همکاری می کنیم. با سازمان اداری و برنامه و بودجه سه خدمت را احصاء می کنیم تا پیشنهادی به دستگاه ها دهیم. این چیز جدیدی نیست. قبلا حکم داشتیم و ارزیابی خدمات را انجام داده ایم. ان شاءالله در شورای اجرا چند روز دیگر ارائه می گردد.

طی یکی، دو روز آینده خدمات پرکاربرد را به دستگاه های اجرایی اعلام می کنیم

باقری اصل در ارتباط با اجرای این مصوبه و ضرب الاجل یک ماهه ای که برای آن در نظر گرفته شده، گفت: ان شاءالله تا یکی، دو روز آینده پیشنهاد دبیرخانه و کارگروه به آنها ارائه می گردد و دستگاه ها هم یا این پیشنهاد را قبول دارند یا اگر نکته ای داشتند خدمتی که مدنظر دارند را اصلاح می کنند و این ابلاغیه می گردد تا پیگیری الکترونیکی کردن آنها را با شدت بیشتری انجام دهیم. در عمل فکر نمی کنم تفاوتی با رویکردهای گذشته داشته باشد، مگر اینکه تسریع گردد. آیا در یک ماه می توانند اینها را الکترونیک کنند؟ برخی سرویس ها شدنی است. مثلا وقتی می بینیم دو بانک تمام سرویس های خود را الکترونیکی کردند، به نظر می رسد بقیه بانک ها پیشروتر در این حوزه هستند و باید بتوانند این کار را انجام دهند پس بحث سیستمی نیست، آنجا مسائل مقرراتی وجود دارد. در حوزه سلامت که بحث دفترچه وجود دارد، هدف حذف دفترچه نیست. در حوزه سلامت الکترونیک بحث نسخه پیچی الکترونیکی وجود دارد. گاهی بحث حذف کردن که می گردد برخی گمان می کنند کلا منظور حذف کاغذ است. آنجایی که امکان پذیر باشد و الکترونیکی باشد تشویقی هم قرار دادیم، درجایی که پزشک تمکین نکند یا ابزار نداشته باشد یا اساسا یک اشکال سیستمی اتفاق افتاده باشد، کاغذ هم پذیرش می گردد. زیرساخت ها فراهم شده است، هماهنگی ها اجرا شده و گام اول اجرای آن همین ماه برداشته می گردد. تامین اجتماعی خبرهایی را داده است ولی بیمه سلامت هم کارهای موازی را انجام می دهند تا با کمک بیمه ها بتوانیم موضوعات را اجرایی کنیم.

الکترونیکی شدن هنوز در برخی نهادها سخت است

یکی از اصلی ترین دغدغه ها برای الکترونیکی کردن خدمات آن هم در ایام کرونا، اثرگذاری این مساله بر ماجرای دورکاری است که دبیر شورای اجرایی فناوری اطلاعات کشور در این باره گفت: دورکاری به ساختارهای اداره دولت برمی گردد و یک سری به زیرساخت های امنیت سامانه ها مربوط می گردد. طبیعتا بچه های فناوری اطلاعات در این یک سال مرخصی نرفتند و بیشتر کار کردند، همانند زحمتی که کادر درمان کشیدند. فکر نمی کنم آثار در دورکاری مشهود باشد، به خاطر اینکه دستگاه ها باید سر کار باشند تا این کارها انجام گردد، مگر اینکه در جاهایی که ممیزی ها یا اعتبارسنجی های دستی صورت می گیرد، مثلا شاید در بیمه و اقتصادیات ، آنها با تجهیز سیستم ها امکان الکترونیکی کردن آن فعالیت ها را فراهم می کنند، البته به خاطر نوع داده هایی که در اختیار دارند شاید مجبور هستیم این فضا فقط دورکاری نباشد و ارتقای شغلی و ارتقای مهارت در چشم انداز سازمان دیده گردد. درمورد آشنایی و مهارت نیروی کار با فضای ارائه خدمات الکترونیکی هم خبررسانی کردیم و بازدیدی از مراکز درمانی داشتیم. مردم شنیده بودند نسخه الکترونیکی است و بیماری روشن دل مراجعه کرد و مامور پذیرش بدون دفترچه پذیرشش نکرد اما پزشک تذکر داد. این آموزش این طور نیست که فردا تغییر دهیم و همین طور اتفاق افتد. مثال دیگر در حوزه بورس است که اطلاع کامل دارم ناشران سود سهام را الکترونیکی واریز نمی کنند، با اینکه امکانش وجود دارد. کافی است سود سهام را جدولی بدهند و سپرده گذاری برای آنها واریز کند. سجام را در اختیار دارند، زیرساخت ها هم از قبل دراختیار آنها بوده است. بنابراین خیلی راحت و بدون هزینه می توانند این کار را انجام دهند. در هر صورت من بیشترین تذکری که می توانم بدهم شعب بانک است، پیشخوان ها هستند که یک سری سرویس ها را برعهده دارند، کارگزاری های تامین اجتماعی که جزء چالش ها هستند و یک سری از جاهای خاص نیز انگار الکترونیکی شدن به آنها هنوز رخنه نکرده است، مثل پزشکی قانونی و قوه قضائیه یا دفاتر ثبتی که متفاوت است. اینها پیشخوان هایی دارند که باید اصلاح شوند.

ساختارها مهم ترین مانع دولت الکترونیک

باقری اصل در پاسخ به این سوال که علت تاخیر چندین ساله در اجرای دولت الکترونیک به زیرساخت ها برمی گردد یا قوانین دست وپاگیر گفت: بحث ساختاری مهم تر است. وقتی یک خدمت بین 17 دستگاه توزیع شده طبیعی است با الکترونیکی کردن همه مسائل حل نمی گردد. مسائل ساختاری وجود دارد. شاید تعریف خدمت باید عوض گردد، شاید بازمهندسی دولت صورت گیرد. بازمهندسی فرآیند هم کفایت نمی کند، برخی مواقع یک مسئولیت موازی در سه دستگاه وجود دارد. حدود اختیارات دستگاه ها در قوانین با هم تعارض دارد، یعنی این دستگاه می تواند روی دیگری تاثیر بگذارد و نهایتا نمی توان به صورت موازی کار را پیش برد و حتما باید به صورت سری کار پیش برود. فکر می کنم ساختارها مهم ترین مانع دولت الکترونیک هستند.

ستاد کرونا اصلا صلاحیت این تصمیم گیری را دارد؟

در ادامه با محمدجعفر نعناکار، کارشناس و حقوقدان فضای مجازی هم در ارتباط با تصمیم اخیر ستاد ملی مقابله با کرونا گفت وگویی انجام دادیم، او گفت: در فضای رگولاتوری و سیاستگذاری حوزه مجازی، کشور با تشتت آرا روبرو است. یک جایی به نام شورای عالی فضای مجازی داریم که ذیل آن مرکزی به نام مرکز ملی فضای مجازی است و اینها ریل گذار دولتی شدن خدمات حاکمیتی در داخل کشور هستند، در کنار این ستاد اجرایی هم در وزارت ارتباطات داریم که آن هم متولی دولت الکترونیک است. سازمان های متعددی همچون سازمان فناوری اطلاعات و... یا معاونت فناوری اطلاعات شهرداری وجود دارند. از این معاونت های اینچنینی وجود دارد که الان ستاد کرونا هم بدان اضافه شده است. در اینجا با تشتتی روبرو هستیم. آقایان می گویند شبکه ملی اطلاعات هم 80 درصد مورد بهره برداری قرار گرفته است. اگر این ادعا هم صحیح باشد و 80 درصد عملیاتی شده باشد اینکه بتوان پلتفرم های متنوع دولت الکترونیکی را ایجاد و به هم متصل کرد دور از ذهن نیست ولی تا آخر سال قدری به نظر می رسد عجولانه باشد، از این جهت که وقتی شما می خواهید سیستم ها را به هم متصل کنید، آن هم در نظام حقوق عمومی که پیچیده و طولانی است یعنی فرآیندها طولانی است، بعید می دانم به این سرعت اتفاق بیفتد، ولی به صورت انتزاعی فکر می کنم زیرساخت ها و قواعد و قوانین فراهم است که بخواهند استارت کار را بزنند. یک سوال اساسی وجود دارد که آیا اصولا و ذاتا ستاد کرونا می تواند چنین تصمیمی بگیرد یا خیر؟ این خود مساله است. به نظرم شورای عالی فضای مجازی و مرکز موضع گیری کنند یا این را تنفیذ کنند و بگویند نظر ما همین است یا اگر نظر متفاوتی دارند استانداردهای کلان را ابلاغ کنند، چون شما نمی توانید یک ستاد را بگذارید و مصوبه ای را تصویب کنید ولی معلوم نباشد استراتژی چیست، یعنی بستر را مشخص نکنید. یک جایی مثل همین نرم افزار یا سکوی دولت سال هاست راه افتاده ولی عملا کار نمی کند. شما نرم افزار را باز کنید اقتصادیات استعلام نمی دهد، استعلام وزارت ورزش و وزارت علوم قطع و وصل می گردد و دستگاه ها تمایل ندارند ذیل این خدمات خود را ارائه دهند. اینها باید رفع و رجوع گردد.

نه دورکاری جا افتاد و نه آموزش برای دولت الکترونیک صورت گرفت

نعناکار در ارتباط با سواد و توانایی کارمندان در بهره برداری و ارائه خدمات الکترونیکی و همچنین مساله دورکاری هم گفت: این بحث هم از چند زاویه قابل بررسی است. اولا در این یک سال فرصت خوبی بود که هم ابلاغیه های لازم درخصوص دورکاری تدوین و تصویب گردد که متاسفانه بخش دولتی خیلی نتوانست این کار را انجام دهد، بخش خصوصی و شرکت ها توانستند، یعنی خود را مطابقت با قانون کار دادند و دورکاری را طوری مدیریت کردند که علاوه بر اینکه هزینه خودشان کاهش یافت ولی تعدیل نیرو نداشتند. این نکته مهمی است. در کشورهای درحال توسعه باید دقت در این داشته باشید که به بهانه هوشمندسازی و اتوماسیون سازی بیکاری ایجاد نکنید . لذا باید ابلاغیه درستی در هیات دولت یا وزارت کار تدوین و تصویب و به موقع اجرا شو د که متاسفانه ما چیزی تا امروز ندیده ایم. شاید ترسی وجود دارد که اگر بخواهند چنین کاری کنند باید تعدیل نیرو کنند یا بیکاری ایجاد می گردد. فکر می کنم اگر درست برنامه ریزی گردد، با توجه به اینکه هزینه ها به شدت کاهش می یابد، می تواند تعدیل نیرو را نداشته باشد. حقوق ها را کمتر کنند چون هزینه خانوار هم کاهش می یابد. در واقع سیستم ها را به نحوی تنظیم کنند که دورکاری انجام گردد. بحث دوم آموزش است. این مساله مهمی است که زیرساخت یعنی اتوماسیون سازی دورکاری را ایجاد کرده اید یا خیر؟ نکته دیگر این است که آموزش داده شده یا خیر؟ متاسفانه الان خیلی از سازمان های دولتی به بهانه تامین امنیت اجازه نمی دهند که اتوماسیون ها و کارتابل ها از منزل یا از جای دیگر در دسترس باشد، درحالی که اگر شبکه ملی اطلاعات راه اندازی می شد هیچ مانعی نداشت که دسترسی لازم را به کارمند خود بدهید که بتواند از منزل یا شهر دیگری کار مردم را راه بیندازد. نکته دوم که درست اشاره کردید، آموزش است. در حوزه آموزش خیلی شقوق مختلفی وجود دارد. جبران خسارت، غرامت، دیرکرد و جریمه و... در دورکاری مطرح است و اینها واقعا نیاز به آموزش دارد. بازهم فکر می کنم دولت در این امر خیلی ضعیف بوده است. من ندیدم یا نشنیدم آموزش جامعی برای بخشی از کارمندان بگذارند و دورکاری کنند. حتی اگر دورکاری را آنجا اجرا کرده باشند آن کارمند نمی داند الان در دورکاری چه تکلیف جدیدی دارد، چون تکلیف شخصی که پشت میز می نشیند با تکلیفی که کارمند در خانه می خواهد انجام دهد، متفاوت است. به نظرم می رسد راه اندازی شبکه ملی اطلاعات به طوری که اتوماسیون ها و سیستم ها و دستگاه ها در شبکه داخلی با امنیت بالا باشد شاید محقق نشده یا اخباری مبنی بر این امر نشنیده ایم. نکته دیگر اینکه کارمندان از حقوق و تکالیف جدید خود در حوزه دورکاری مطلع نیستند و نمی دانند چه مزایایی دارد یا می تواند چه ریسک هایی را برای آنها به ارمغان بیاورد.

حکمرانی الکترونیکی مقدم بر دولت الکترونیک

این حقوقدان فضای مجازی در سرانجام گفت: دولت الکترونیک اسم قشنگی دارد. قبل از دولت الکترونیکی باید حکمرانی الکترونیکی را مشخص کنید، مادامی که حکمرانی الکترونیکی شما مشخص نباشد یعنی ندانید دولت و حاکمیت تا چه عمقی در این بستر نفوذ می کنند، چطور رصد و پایش می کنند، چطور می توانند از جرم جلوگیری کنند، چطور می توانند قواعد را مستقر و از آن حمایت کنند و... این حکمرانی می گردد. تا نتوانید این کار را انجام دهید، این دولت الکترونیک قصه ای بیش نیست. الان در تمام 18 وزارتخانه ای که داریم 20 معاونت دولت الکترونیکی داریم. جالب است که این 20 معاونت بعضا اسم هم را نمی دانند، چه برسد که بخواهند سیستم های شان را به هم متصل کنند. لذا به نظرم یک چیزی را نادیده می گیریم و بعد مثل انتقال پایتخت هر کسی مصوبه ای درمورد دولت الکترونیکی می گذارد ولی معلوم نیست چطور است. جالب است بدانید هیات دولت چند سال پیش یک مصوبه درباره اطلاعات دولتی گذراند. می گفت هر سازمان دولتی اسناد دولتی تولید می کند باید آنها را باز بگذارد، نه اینکه به همه بدهد ولی فرمت doc word نباشد. هنوز نتوانسته اند آن را اجرا کنند یعنی کارمند بلد نیست فایلی را که ذخیره می کند، چطور ذخیره کند که به صورت word ذخیره نگردد. تا حکمرانی فضای مجازی را مستقر نکنید این دولت الکترونیک و شبکه ملی اطلاعات به نظرم خیلی اجرایی نمی گردد.

حین درست کردن ابرو، چشم را کور نکنیم

کیوان نقره کار، فعال فضای مجازی نیز در سرانجام با اشاره به ماجرای دولت الکترونیک و اهمیت دورکاری و بهره برداری از فضای آی تی در انجام افعال و امور مردم گفت: یک بحث این است که دولت الکترونیک اتفاق خوبی است اگر رقم بخورد و شکی در این دولت الکترونیک وجود ندارد که باید باشد اما برای اینکه یک دولت الکترونیک به درستی محقق گردد به یک سری الزاماتی نیاز دارد، فارغ از زیرساخت های فنی که باید بستر در عرصه کل کشور فراهم باشد و برای هر سازمان باید زیرساخت های فنی وجود داشته باشد. لایه بالاتر این است که باید خدمات شناخته گردد یعنی باید مشخص گردد که کدام خدمات در چه میزانی و در چند درصد به شکل غیرحضوری ارائه گردد، باید آن خدمات در سازمان ها احصاء گردد. بعد از اینکه این اتفاق بیفتد نحوه ارائه خدمات در سازمان برنامه ریزی گردد، اینکه از طریق چه نوع نرم افزاری باشد و چه واسطه های کاربری نیاز است تا این اتفاق رقم بخورد؟ بعد از اینکه ما به این سطح رسیدیم که در این سطح هم ضعف زیادی داریم -چه بسا اگر کرونا نبود همچنان این ضعف ما وجود داشت و به این سطح هم نمی رسیدیم- به سطحی می رسیم که باید یکپارچه شوند یعنی سازمان ها باید همدیگر تبادلاتی از لحاظ داده ای و اطلاعاتی داشته باشند و به شکل کامل تحت پوشش قرار دهند. بازهم اینجا این ضعف وجود دارد و عمدتا سازمان های ما در خدمات یکپارچه ناهمگون هستند. چه بسا در جاهایی داده ها را در اختیار هم قرار نمی دهند یا هرکدام خود را مالک اتفاقی بدانند که انجام می گردد. بنابراین به نظر می رسد اینجا هم مشکل داریم. جای دیگر قرار است خدمات به شکل تجمیعی بر یک بستر به عنوان نرم افزار یا پلتفرم ارائه گردد، در کنار تمام مواردی که عنوان کردم بحث امنیت نیز باید در نظر گرفته گردد. اینکه این نرم افزار چه زیرساخت هایی را فراهم می کند و چه خدمتی را ارائه می کند، اساسا باعث نمی گردد مسائل برای کاربر دوچندان گردد یا کار را ساده تر کند. اگر از یک پلتفرم انجام گردد قطعا کار برای هر استفاده کننده راحت تر است اما اینکه بتوانند آن خدمات را تجمیع کنند بهتر است. لایه بعد به کاربرانی می رسد که می خواهند استفاده کنند و اینکه آن خدمتی که متناسب با هر کاربری تعریف می گردد، چقدر کاربران ما آشنا به استفاده از آن هستند و چقدر برای آنها مقرون به صرفه است؟ البته صرفه تنها اقتصادی نیست و جنبه های دیگر نیز وجود دارد. اینها باید لحاظ گردد. ما نیاییم ابرو را درست کنیم و چشم را کور کنیم. اگر تا الان بوروکراسی حضوری را شاهد بودیم ، بخواهیم پیچیدگی یا نواقصی را در پلتفرم یا اپلیکیشن ببینیم که هم آن سازمان به عنوان سرویس دهنده و هم مردم به عنوان دریافت کننده سرویس درنهایت عطایش را ببخشند و به روال قبلی رجوع کنند. اگر این مسائل لحاظ شده باشد این کار ارزش دارد ولی به نظر می رسد بهتر بود در این فاز به جای اینکه همه را روی نرم افزار و پلتفرم تجمیع کنند، از همه می خواستند خدمات خود را توسعه دهند و به ازای مخاطبانی که دارند خدمات خود را تعریف کنند شاید این معقول تر و اجرایی تر بود تا صرفا روی یک موضوع دیگر تعریف گردد. با این همه قطعا نمی توانیم در یک ماه سرانجامی سال آن را تصحیح کنیم. خیلی از سازمان ها درحال جمع کردن کارهای یک ساله خود هستند یا درگیری های سرانجام سال است و مواردی از این دست و در این مقطع از سال خیلی نمی گردد انتظار اتفاق جدیدی را در هر سازمانی داشت. بحث دورکاری هم علاوه بر اینکه نیاز به یک سری الزامات فنی دارد یک فرهنگی را درون سازمان و جامعه می طلبد که بتوان انجامش داد. شاهد هستیم در بحث آموزش و پرورش خیلی از معلم ها که با دورکاری آموزش را دنبال می کنند هنوز با مسائلی درگیر هستند، هم مسائلی که ممکن است در محل زندگی وجود داشته باشد که نتوانند کار خود را انجام دهند، هم مسائل فنی . به نظر می رسد دورکاری را نمی توان یک باره انجام داد، اگرچه کرونا باعث شده قدری تصمیمات آنی گرفته گردد و با اجبار برخی کارها انجام گردد ولی اگر بخواهیم برنامه ریزی شده به این مقوله ها نگاه کنیم نه موضوعی یک ماهه است و نه موضوعی است که صرفا با اجبار آن را جلو ببریم.

اخبار گروه سایر رسانه ها صرفا بازنشر اخبار سایت ها و خبرگزاری هاست و وبلاگ ایران هیچ مسئولیتی در قبال آن ندارد.

بازگشت به صفحه رسانه ها