بسته های نانوذراتی به پروبیوتیک ها برای مبارزه با بیماری التهابی روده یاری می نمایند - وبلاگ ایران

به گزارش وبلاگ ایران، اگر باکتری های پروبیوتیک از سفر به روده جان سالم به در نبرند، نمی توانند به بهبود سلامت روده یاری نمایند. اکنون دانشمندان آنها را خوبی با زره های محافظ و به اصطلاح کوله پشتی های مملو از مولکول هایی که می توانند از از آنها محافظت می توانند بنمایند، مجهز نموده اند تا به سراسر روده برسن و درمان بیماری های التهابی روده (IBD) تاثیر بیشتری داشته باشند.

هر یک از ما زیست بوم وسیعی از باکتری ها، ویروس ها و سایر میکروب ها را در خود جای داده ایم که نقش های کلیدی در سلامت دستگاه گوارش ما ایفا می نمایند، اگر این به اصطلاج میکروبیوم از بین برود، می تواند به طیف وسیعی از بیماری ها از جمله بیماری کرون، کولیت و سایر اشکال IBD منجر گردد.

پروبیوتیک ها یا باکتری های خوب یکی از راه های درمان هستند استفاده می شوند، اما زمانی که آنها به صورت خوراکی تحویل داده می شوند، می توانند قبل از رسیدن به روده و آغاز به کار، به وسیله اسید معده تجزیه شوند. بنابراین در یک مطالعه قبلی ، محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسون یک لایه محصور نماینده نازک ایجاد کردند که به میزان کافی از آنها محافظت می نماید تا به روده برسند.

برای مطالعه تازه، این تیم آنالیز کردند که آیا می توان به این باکتری های پروبیوتیک محافظت شده توانایی های تازهی برای مبارزه با بیماری هایی مانند IBD داد. برای انجام این کار، آنها آنها را با کوله پشتی مجهز کردند که حاوی دو نانوذره بود که به طور خاص برای یاری به درمان علائم و مقصران این بیماری انتخاب شده بودند.

اولی اسید هیالورونیک، یک داروی ضد التهابی قوی، و دومی سولفید است که مستقیماً گونه های فعال اکسیژن را هدف قرار می دهد، مولکولی که می تواند در سطوح بالا آسیب رسان باشد و در IBD نقش دارد.

این تیم این ایده را روی موش های مبتلا به IBD آزمایش کردند. آنها به موش ها یک سویه پروبیوتیک از باکتری ای کولای E. coli را دادند که در یک پوسته محافظ نانوذرات پوشیده شده بود، دادند و تأثیر آن را بر IBD با استفاده از دو معیار میزان گیری کردند.

1- تغییرات وزن 2- طول روده بزرگ، که هر دو با پیشرفت بیماری کاهش می یابند. مطمئناً، محققان دریافتند که موش هایی که درمان کامل را دریافت نموده اند، نسبت به موش هایی که درمان جزئی یا بدون درمان دریافت نموده اند، در این معیارها به طور قابل توجهی بهتر عمل نموده اند.

خوراکی و ساده و غیر تهاجمی است. علاوه بر این، می توان آن را در هر مرحله از بیماری به جای درمان های موجود که هر یک در مرحله خاصی بیشترین تاثیر را دارندِ ارائه کرد.

البته هنوز کارهای زیادی باید انجام گردد تا بتواند در انسان استفاده گردد. مراحل بعدی شامل آزمایش تکنیک با گونه های دیگر باکتری های پروبیوتیک و آنالیز عوارض جانبی است.

این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده.