5 تکنیک کاربردی برای کاهش نویز در عکاسی - وبلاگ ایران

به گزارش وبلاگ ایران، نویز (noise) افکتی است که وضوح عکس ها را کاهش می دهد، بنابراین حذف و کاهش آن تاثیر مهمی در بهبود کیفیت تصاویر دارد. تقریباً هر دوربینی ظرفیت گرفتن عکس هایی با نویز کمتر را دارد، این موضوع نیازمند استفاده از تکنیک ها و روش های مختلف است. در این مقاله به آموزش 5 روش برای کاهش نویز در عکاسی می پردازیم.

چرا باید نویز های حین عکاسی را کاهش دهیم؟

پیش از هرچیز بهتر است به تعریف نویز بپردازیم: نویز در عکاسی یک سیگنال محیطی و غیرعمدی است که از طریق سنسور دوربین دریافت می گردد. این سیگنال محیطی در همه دوربین ها و حتی در چشم های ما نیز وجود دارد. نویز معمولاً هنگام استفاده از تنظیمات ISO بالا و روشن کردن تصاویر تاریک بیشتر قابل مشاهده است.

امکان کاهش نویز به طور کامل وجود ندارد اما می توانید با تکنیک و دانش مناسب آن را به حداقل برسانید. ابتدا اجازه بدهید در خصوص دلایل ایجاد نویز نیز صحبت کنیم. نویز همواره وجود دارد اما در بعضی شرایط نویز قابل مشاهده و در شرایط دیگر غیر قابل مشاهده است. منابع نویز زیادی نیز وجود دارد. نویزها می توانند از حسگر، منابع الکتریکی یا از طبیعت کوانتومی فوتون ها ناشی شوند. با این حال، برترین راه برای حذف نویزها، درک نسبت سیگنال به نویز و استفاده از آن است.

نسبت سیگنال به نویز برای کاهش آن و افزایش کیفیت عکاسی

در مرحله اول باید بدانید که به جای پرداختن به نوع نویز و منبع آن، باید به نسبت سیگنال به نویز (signal-to-noise ratio) پرداخت. تصویر زیر را ببینید، نوارهای قرمز نشان دهنده نویز و نوارهای سبز نشان دهنده سیگنال هستند. هر تصویر نشان دهنده نسبت سیگناب به نویط در شرایط مختلف است.

در دو ستون سمت چپ، نویز کم و سیگنال بالا است، در دو ستون وسط مقدار سیگنال کم و نویز برابر با حالت قبلی و در نهایت در دو ستون سمت راست، سیگنال بیشتر است اما نویز نیز افزایش یافته است. بنابراین نسبت سیگنال به نویز در سه تصویر فرق دارد. داشتن نسبت سیگنال به نویز کم (تفاوت کم بین سطح نویز و سیگنال) به این معنی است که در نهایت نویز به مقدار بیشتری در مقایسه با تصویر شفاف مشاهده خواهد شد.

برای درک بهتر موضوع، به تصویر زیر نگاه کنید. این تصویر مثال دیگری از نسبت سیگنال به نویز در یک تصویر واقعی است. در این تصاویر از بزرگنمایی استفاده شده تا نسبت سیگنال به نویز بهتر درک گردد. ابتدا در خصوص تصویر بالا صحبت کنیم. در تصویر بالا سمت چپ نورپردازی به درستی اجرا شده در حالیکه تصویر بالا سمت چپ نور کمتری دارد. در تصویر پایین تغییراتی روی عکس اجرا شده و نسبت سیگنال به نویز تغییر نموده است.

در واقع نور عکس پایین سمت چپ با توجه به عکس سمت راست ویرایش شده و نورپردازی بهتری اجرا شده است. با نمونه های بالا، متوجه شدید که باید نسبت بین سیگنال و نویز را با روش های مختلف افزایش دهید تا عکس نهایی شما حرفه ای تر و زیباتر باشد. در ادامه تکنیک های مختلف برای افزایش این نسبت آنالیز خواهد شد.

انتخاب زاویه مناسب برای کاهش نویز در عکاسی

نکته اصلی برای دریافت نویز بسیار کم در عکس ها قرار دادن تصاویر در زاویه مناسب برای دریافت نور است. نوردهی مناسب تضمین می نماید که قدرت سیگنال شما بسیار بیشتر از نویز است و نسبت بین نویز و سیگنال را افزایش می دهد. اگر نقاط بسیار روشنی ندارید می توانید تصاویر خود را با استفاده از لامپ یا روش های دیگر، کمی بیش از حد نوردهی کنید تا سیگنال قوی تری در منطقه ها تاریک تر دریافت کنید.

بعلاوه می توانید نور را در نرم افزارهایی مثل لایت روم یا ویرایشگر عکس دلخواه خود کاهش دهید. بهتر است بجای افزایش نور از کاهش آن بهره ببرید. زیرا کاهش نوردهی باعث کاهش نویز نیز می گردد. مقدار نور تصویر به سرعت شاتر، ISO و دیافراگم محدود نمی گردد. برای دریافت نوردهی مناسب می توانید از انواع نورها، بازتابنده ها (reflector)، سه پایه (tripod) و حتی ادغام HDR به نفع خود بهره ببرید.

کاهش نویز در عکاسی با استفاده از ISO پایین تر

ایزو (ISO) در عکاسی، به مقدار حساسیت دوربین به نور گفته می گردد که یکی از بخش های مهم در عکاسی است. ایزوهای بالاتر با افزایش ولتاژ در سنسور، سطح نویز الکتریکی را افزایش داده و آن را حساس تر می نماید. مزیت این موضوع در این است که شما به سرعت شاتر طولانی احتیاج ندارید، اما نتیجه نهایی کاهش نسبت سیگنال به نویز است. با این حال از بالا بردن ISO دوربین خود نترسید. این ویژگی در هر دوربین فرق دارد. بعضی از مدل های دوربین نویز کمتری در ایزو مشابه دوربین های دیگر دارند. پیشنهاد ما آنالیز دوربین و گرفتن تصاویر متعدد برای پیدا کردن بیشترین و کمترین مقدار ایزو است.

یک سه پایه می تواند به شما یاری کند تا عکس های ایزو پایین تری داشته باشید، زیرا می توانید با خیال راحت از شاترهای طولانی تر بهره ببرید. با این حال، اگر به صورت دستی عکاسی می کنید، باید سعی کنید کمترین مقدار ایزو که می توان از طریق دوربین تان با آن عکس بگیرید را پیدا و مورد استفاده قرار دهید. در این زمینه نسبت 1/(فاصله کانونی) به عنوان یک قاعده کلی در نظر گرفته می گردد. به عنوان مثال، 1/40 ثانیه برای فاصله کانونی موثر 40 میلیمتر عدد مناسبی است.

استفاده از HDR Merging

یکی دیگر از روش های کاهش نویز در عکاسی، استفاده از تکنیک HDR Merging پس از پردازش است. ادغام HDR یک تکنیک عالی برای استفاده در مواقعی است که صحنه ای با محدوده نوری فراتر از توانایی دوربین شما وجود دارد. این روش اساساً گرفتن چندین عکس با نوردهی های مختلف و ادغام آنها با یکدیگر برای به دست آوردن متعادل ترین تصویر است. اگر صحنه ای با هایلایت فوق العاده روشن دارید که قبل از اینکه دوربین شما بتواند منطقه ها تاریک تر را به درستی در معرض دید قرار دهد، قطع می گردد، ادغام HDR بسیار مفید است.

بهتر است قبلا آنالیز کنید که آیا دوربین شما این عملکرد را دارد یا خیر، اما اگر نداشت، می توانید از نرم افزار لایت روم برای ادغام آنها بهره ببرید. اگر از این اپ استفاده نمی کنید، نحوه ایجاد تصاویر HDR در فتوشاپ را با Camera RAW را آنالیز کنید. در ادامه به ذکر یک مثال برای درک بهتر این موضوع می پردازیم. سه تصویر زیر را در نظر بگیرید:

• تصویر اول

• تصویر دوم

• تصویر سوم

در تصویر اول نور بسیار زیادی دیده می گردد که که باعث از بین رفتن جزییات شده است. تصویر دومی، دارای نوردهی متعادل، و در نهایت تصویر اخر نور بسیار کمی دارد. دقت کنید که در تصویر سوم جزئیات در هایلایت ها نشان داده شده است. حالا برای داشتن تصویر بهتر با نویز کمتر، می توان این سه تصویر را در نرم افزار لایت روم یا سایر ویرایشگرهای عکس تغییر داد. برای انجام این کار می توان تغییراتی روی هایلایت ها و سایه ها ایجاد کرد. پس از انجام تغییراتی، تصویر زیر ایجاد می گردد که در آن سایه ها کاملاً ویرایش شده شده و کمترین مقدار نویز وجود دارد. تصویر نهایی بعد از ادغام HDR به صورت زیر است:

استفاده از کاهش دهنده نویز

روش دیگری که برای کاهش نویز در عکاسی وجود دارد، استفاده از کاهش دهنده های نویز (Noise Reduction) است. نویسنده مقاله استفاده بیش از حد از این فناوری را توصیه نمی نماید، زیرا روی کیفیت تصویر تاثیر نامطلوبی می گذارد. با این حال، می توان از آنها در مقادیر میانه برای بهبود تصویر استفاده کرد. بهتر است در بخش هایی که در تصویر متن، چهره یا جزییات وجود دارد از این وسیله برای کاهش نویز استفاده نکنید چون تصویر را بیش از حد صاف و مصنوعی می نماید.برای مثال به تصویر زیر دقت کنید:

تصویر بالا یک نمونه از کاهش نویز با لایت روم و با استفاده از کاهش دهنده های نویز را نمایش می دهد. در حین ویرایش عکس های پرتره، حیات وحش، منظره ها و موارد مشابه می توانید از کاهش نویز بهره ببرید، البته تا زمانی که در این کار زیاده روی صورت نگیرد.

برای استفاده از این روش می توانید از کاهش نویز در فتوشاپ یا لایت روم بهره ببرید، اما هوش مصنوعی مانند Topaz DeNoise نیز وجود دارد که می تواند این کار را برای شما با کیفیت قابل قبولی انجام دهد.

دوربین هایی با سنسور بزرگتر

به عنوان آخرین روش برای کاهش نویز در عکاسی، توصیه ما استفاده از دوربین با سنسور بزرگ تر است. یک سنسور بزرگتر می تواند نور بیشتری را جمع آوری کند، نتیجه این کار، افزایش نسبت سیگنال به نویز است. استفاده از سنسور بزرگتر باعث می گردد از نظر نویز آزادی بیشتری داشته باشید، زیرا می توانید ایزو کمتر، مقدار دیافراگم بالاتر و سرعت شاتر سریع تر را به علت افزایش سطح جذب نور اجرا کنید. دقت کنید که خرید دوربین با سنسور بزرگتر، نباید تنها به علت کاهش نویز در عکاسی باشد. هنگام خرید دوربین و برای انتخاب بین سنسور بزرگ یا کوچک، موارد بسیار بیشتری وجود دارد که باید در نظر بگیرید.

سخن پایانی

با وجود دوربین های جدیدتر که عملکرد نویز بی نظیری دارند، عکس های بسیار شگفت انگیزی در مقایسه با عکس هایی که با دوربین های قدیمی تر گرفته شده اند، خواهید دید. تقریباً هر دوربینی وقتی در دستان مناسب باشد، پتانسیل عملکرد خوب و حداقل نویز را دارد. علاوه بر دوربین خوب و مهارت عکاس، استفاده از تکنیک های ذکر شده در این مقاله نیز به شما در کاهش نویز حین عکاسی یاری شایان توجهی خواهد نمود. آیا شما تا به امروز از این روش ها استفاده نموده اید؟ لطفاً نظرات و تجربیات خود را در خصوص این روش ها در بخش ها کامنت ها با ما و سایر کاربران وبلاگ ایران به اشتراک بگذارید.

منبع: makeuseof